Mooooeilijk lopen...

Jaa dat is wat ik op dit moment al bijna een week ervaar. Lopen is voor mij bijna onmogelijk geworden, dit had ik eigenlijk al kunnen voorspellen maar toch… Ik wist het, ze hebben me geprobeerd zeer goed voor te bereiden en ik dacht dat ik al wist dat Canadezen goed trainen. Helaas, afgelopen week ben ik weer tot een nieuwe ontdekking gekomen, Canadese winter is AFZIEN. Krachttrainen en ergometeren zijn dagelijkse kost voor me en gelukkig verveelt het nog niet. Het enige wat ik op dit moment kan zeggen is dat het rete zwaar is en dat ik verlang naar pijn-vrij lopen of gemakkelijk traplopen überhaupt. Mensen die me raar aankijken in de metro omdat ik zeer langzaam de trap op ga is normaal geworden. Ook dit was voorspelt, dit zal ongeveer twee weken, ja lees het goed, twee weken duren voordat ik er enigszins aangewend moet zijn. Nou tot die tijd is het afzien en afzien. Tussen alle negativiteit door, houd ik nog steeds van roeien en is dit weer een fantastische ervaring die ik in Nederland niet gehad zou hebben. Ik wil dus nogmaals zeggen, ik ben intens blij met deze krachttrainingen (al helemaal als ik straks ook nog resultaat zie op de ergometer). Voor nu is mijn klaagmomentje wel weer genoeg geweest en zal ik jullie alleen nog maar fantastisch nieuws brengen. Mijn weekje ‘vakantie’ in Cuba was namelijk fantastisch, amazing, geweldig, awesome maar vooral INSANE.

We zijn met ongeveer 80 exchange studenten een week lang Cuba onveilig gaan maken en nu weet ik zeker dat dat gelukt is. All inclusive hotels staan vooral bekend om slecht eten maar een grote hoeveelheid alcohol en ook dit past perfect bij de beschrijving van deze vakantie. Na aankomst hebben we twee dagen genoten van het strand en het geweldige uitzicht met in de avonduurtjes genoegen alcoholische versnapering of 24/7 eten. Vervolgens was het op vrijdag tijd voor een Catamaran trip, waarbij we onder anderen mochten ‘zwemmen’ met mijn nieuwe vriendin, dolfijn Jessica, konden snorkelen en lunch hadden op een nog mooier onbewoond eiland. Na al deze gave ervaringen was het tijd voor opnieuw alcoholische versnaperingen op de boot. Gelukkig hebben we deze trip met meer dan de helft van de groep gemaakt en was dit dan ook fantastisch (hoe kan het ook anders). De avond die volgende was net zo leuk, al hoewel was het zaterdagochtend tijd om vroeg op te staan want we hadden een trip naar Havana geboekt met 8 meiden. Ook deze dag was zeker geslaagd. Havana is de hoofdstad van Cuba en als je het echt leven van Cuba wilt zien moet je zeker deze stad bezoeken. Het typische beeld dat ik van Cuba had, arm, oude gekleurde Amerikaanse auto’s en veel mensen die me aanstaarden klopte dan ook compleet. Mensen in Cuba worden gelukkig van een pen, dat is echt bijzonder om te zien en deed me zeker realiseren dat ik het veel te luxe heb. Veel Cubanen hebben nog nooit meisjes gezien met blonde haren en blauwe ogen, ook dit leverde veel (hoe zal ik het noemen) aandacht op. Hier was ik nu niet altijd blij mee want het werd soms ook wel erg eng. Gelukkig hadden we de beste taxi chauffeur en gids, Carlos. Deze man heeft ons de beste ‘plekjes’ van Cuba laten zien en naar twee hele gave privé restaurants gebracht, een Cubaanse dansavond laten zien en een rooftop bar met uitzicht op oud Havana. Het was dan ook een zeer intense dag, maar wat een mooie ervaring. Zondag was het na deze twee heftige dagen tijd voor een dag aan het strand, helaas was het ‘weer’ iets slechter. In Cuba sprak men namelijk van ‘winter is coming’ dit betekent letterlijk, meer wind en af en toe wolkjes. Nou met deze betekenis van winter kan ik zeker leven.

Maandag was het tijd voor een volgende trip, jeepsafari. Aangezien we zelf mochten rijden was dit natuurlijk de beste ervaring. Ook kan ik zeggen, iedereen is nog steeds heel dus het is veilig verlopen. Mijn rijkunsten lijken beter te zijn dan sommige mensen denken! De eerste stop was een uitzicht op de stad Ma…. Vervolgens zijn we verder gegaan naar een typische plek waar we plaatselijk fruit en verrukkelijke peanut butter konden proeven. Een geweldige ervaring om midden in het oerwoud mensen hun bedrijf te zien runnen en er ook gelukkig mee zijn. Later op de dag was het tijd voor lunch en paardrijden bij een boerderij ergens anders afgelegen. Dit was natuurlijk alweer een fantastische ervaring en dan overdrijf ik niet. Uiteindelijk zijn we naar het vetste moment van de dag gegaan, speedboat varen. Ik wist niet dat bootje varen zo gaaf kon zijn en kan vertellen dat ik me alweer een kind gevoeld heb. Daarnaast hebben we nog gezwommen in een grot, bijzonder dat je boven water niks kon zien omdat het zo donker was maar gelukkig met een snorkel heb ik hele gave dingen gezien. Helaas zat er na deze dag nog maar twee dagen strand in voordat we weer terug vlogen naar Montreal.
Deze dagen heb ik dan ook maximaal genoten van de goede kwaliteiten van het hotel, zee, zon, strand en veel alcohol. Het was een awesome laatste avond en ‘helaas’ moesten we weer naar huis. Het is namelijk nogal een raar besef om terug naar ‘huis’ te gaan, richting Montreal. Niet dat het hier minder leuk is, want ik kan hier gewoon mijn andere ‘vakantie’ misschien beter gezegd avontuur hervatten.

Zo heb ik mijn eerste colleges alweer erop zitten. Groepsopdrachten en nieuwe deadlines zijn de komende weken mijn nieuwe vrienden. Maaaaar het leven in Montreal kan natuurlijk niet verder gaan zonder volgende tripjes, zo vertrek ik vrijdag naar Toronto en Niagra Falls met mijn geweldige roomies!
Ook heb ik beseft dat het nog maar 6 weken zijn voordat ik weer op Nederlandse bodem vindt, dit klinkt akelig kort. Dus ik probeer nog meer te genieten en nog meer te doen om ook de laatste weken het maximale uit deze fantastische tijd te halen!
Zo heb ik nog een trip naar Boston volgend weekend en het eind-semester gala!

Life is too good!