Op bezoek bij Obama!
Door: Iris Schoormns
Blijf op de hoogte en volg Iris
20 Augustus 2014 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Het is alweer tijd om de USA te verlaten en eindelijk te arriveren op de bestemming waar het de komende vijf maanden allemaal gaat gebeuren, Montreal.
Washington D.C. was de tweede bestemming die we bezochten en totaaal andere koek dan New York. Zodra onze Amerikaanse trein arriveerde in het mega grote station van Washington werden we begroet door veel meer hitte en zon. Zeker iets fijns voor de dagen erna, maar niet als je met 5 koffers en tassen moet slepen. Een ander feitje dat ons meteen opviel in de taxi was, wat is het rustig hier?!
Dit rustige heeft ons 4 dagen lang verbaasd. We moesten letterlijk opzoek gaan naar leven in de stad. Zeker iets anders dan New York waar je je af en toe gewoon wilt ontvluchten van alle drukte.
Hoe dan ook, dit mocht de pret niet drukken. We gingen natuurlijk niet langs Washington voor de drukte en mensenmassa’s, maar om Obama te ontmoeten. Helaas, dat is dan net niet gelukt maar we hebben wel zijn mooie paleisje gezien.
Het witte huis stond meteen na aankomst zaterdag nog op de planning en het was zeker een goed begin. Echter, toen we zaterdagavond voor het eerst opzoek gingen naar leven heeft het even geduurd voordat we het vonden. Het enige waar we leven vonden was namelijk in Chinatown, een buurt dat ons in New York dus niet zo trok. In Washington was Chinatown wel van een totaal ander kaliber (lees: veel kleiner, minder chinees en vooral veel levendiger). De eerste avond hebben we goed genoten, maar waren we ook zeker blij om in ons nieuwe kingsize hotelbed te eindigen. Na wat puzzelen en uitzoeken wat nu de ’must sees' waren van Washington (in slechts 2 volle dagen) hadden we een programma. Dag 1 bestond uit veel Memorials van bijvoorbeeld WW 1 & 2, verschillende Amerikaanse presidenten en o.a. gallary of art die we bezocht en gezien hebben. De gebouwen en dingen die we hier bezochten waren vooral oud en hebben een beetje een romeinse stijl met veel zuilen en details. Een van de uitspraken die de eerste dag ook regelmatig voorbij kwam was dan ook; ’Wooow we kunnen hier zover kijken, we kunnen gewoon de lucht zien’. Iets dat we nog niet meegemaakt hadden in de USA. In New York werd je uitzicht belemmerd door torenhoge gebouwen of hele groepen mensen.
Aangezien de Memorials in een groot park lagen hebben we ook genoten van het heerlijke weer hier! Iets minder drukke dagen konden we ons best veroorloven (bedoel we zijn dan nog wel jong, maar onze voeten waren af en toe toch blij met iets minder lopen en meer chillen). Ook al waren we inmiddels veel zoete en gesuikerde Amerikaanse dingen gewend, de limonade die we besteld hadden in een of ander cafeetje op zondagmiddag om te lunchen was toch nog zo zoet dat de opmerking: ’hier zit zoveel suiker in dat mijn tanden afbreken waar ik bij sta’ eruit was voordat we ons ervan bewust waren. We hadden aan het eind van de dag toch gekozen om het verkorte ’loop’ programma te doen moesten we van het Lincoln Memorial van afstand foto’s maken. Iris moest hier zo aan wennen dat ze zich een sluipschieter voelde. Deze uitspraak zorgde voor een enorme lachbui midden in Washington. Iets dat ook nog op onze bucketlist stond was naar de bioscoop in Amerika. Toevallig stuitten we aan het einde van zondagmiddag op een bioscoop. Waar we geleerd hebben nooit meer in heel ons leven iets large te bestellen. De popcorn en coke waren namelijk nog groter dan ons hoofden (het was overigens wel lekker)! Uiteindelijk hebben we de dag afgesloten met een gedeelde pizza in Chinatown, meer paste er gewoonweg niet meer in.
Dag 2 bestond uit het gebied The Mall, waar het Capitool, Library of Congres, Museum of American History … zich bevinden. Ook een groot park waar alles aan ligt. Heel handig, want zo zijn we dus ook maandagmiddag gaan genieten van de zon. Even op het bankje zitten werd uiteindelijk z’n 2.5u waar we nog steeds de verbrandde plekken van zien, maar het was wel lekker! In die middag hebben we dan ook eindelijk onszelf gewaagd aan een echte Amerikaanse hotdog en pretzel (die op elke hoek van de straat te verkrijgen zijn). Nou, wat een domper. Dit was zo ongeveer de slechtste lunch tot nu toe. We begrijpen dan ook totaal niet dat heel New York en Washington volstaan met dit soort kraampjes…
Verder hebben we maandagavond genoten van heerlijke tapas (dit voelde zo gezond dat we ons nog beter voelden). Dat deze tapas bestond uit salades, brood, kaas, vlees, gazpacho, paella en de lekkerste bruchetta die we ooit gegeten hadden. Helaas was het maandagavond ook tijd om weer in te pakken, dinsdagmiddag vetrok ons vliegtuig naar Montreal. Gelukkig hadden we inmiddels al ervaring met inpakken en spullen reorganiseren zodat we net met genoeg kilo’s konden inchecken!
Washington zeker een bijzondere stad met vele mooie gebouwen, maar de drukte van New York hebben we toch wel gemist.
Nu eindelijk koffers uitpakken en Montreal verkennen!
Ik zeg; PARTYYYYYYYY! En eindelijk cheers voor de nog 20-jarige Ayla!!!
Washington D.C. was de tweede bestemming die we bezochten en totaaal andere koek dan New York. Zodra onze Amerikaanse trein arriveerde in het mega grote station van Washington werden we begroet door veel meer hitte en zon. Zeker iets fijns voor de dagen erna, maar niet als je met 5 koffers en tassen moet slepen. Een ander feitje dat ons meteen opviel in de taxi was, wat is het rustig hier?!
Dit rustige heeft ons 4 dagen lang verbaasd. We moesten letterlijk opzoek gaan naar leven in de stad. Zeker iets anders dan New York waar je je af en toe gewoon wilt ontvluchten van alle drukte.
Hoe dan ook, dit mocht de pret niet drukken. We gingen natuurlijk niet langs Washington voor de drukte en mensenmassa’s, maar om Obama te ontmoeten. Helaas, dat is dan net niet gelukt maar we hebben wel zijn mooie paleisje gezien.
Het witte huis stond meteen na aankomst zaterdag nog op de planning en het was zeker een goed begin. Echter, toen we zaterdagavond voor het eerst opzoek gingen naar leven heeft het even geduurd voordat we het vonden. Het enige waar we leven vonden was namelijk in Chinatown, een buurt dat ons in New York dus niet zo trok. In Washington was Chinatown wel van een totaal ander kaliber (lees: veel kleiner, minder chinees en vooral veel levendiger). De eerste avond hebben we goed genoten, maar waren we ook zeker blij om in ons nieuwe kingsize hotelbed te eindigen. Na wat puzzelen en uitzoeken wat nu de ’must sees' waren van Washington (in slechts 2 volle dagen) hadden we een programma. Dag 1 bestond uit veel Memorials van bijvoorbeeld WW 1 & 2, verschillende Amerikaanse presidenten en o.a. gallary of art die we bezocht en gezien hebben. De gebouwen en dingen die we hier bezochten waren vooral oud en hebben een beetje een romeinse stijl met veel zuilen en details. Een van de uitspraken die de eerste dag ook regelmatig voorbij kwam was dan ook; ’Wooow we kunnen hier zover kijken, we kunnen gewoon de lucht zien’. Iets dat we nog niet meegemaakt hadden in de USA. In New York werd je uitzicht belemmerd door torenhoge gebouwen of hele groepen mensen.
Aangezien de Memorials in een groot park lagen hebben we ook genoten van het heerlijke weer hier! Iets minder drukke dagen konden we ons best veroorloven (bedoel we zijn dan nog wel jong, maar onze voeten waren af en toe toch blij met iets minder lopen en meer chillen). Ook al waren we inmiddels veel zoete en gesuikerde Amerikaanse dingen gewend, de limonade die we besteld hadden in een of ander cafeetje op zondagmiddag om te lunchen was toch nog zo zoet dat de opmerking: ’hier zit zoveel suiker in dat mijn tanden afbreken waar ik bij sta’ eruit was voordat we ons ervan bewust waren. We hadden aan het eind van de dag toch gekozen om het verkorte ’loop’ programma te doen moesten we van het Lincoln Memorial van afstand foto’s maken. Iris moest hier zo aan wennen dat ze zich een sluipschieter voelde. Deze uitspraak zorgde voor een enorme lachbui midden in Washington. Iets dat ook nog op onze bucketlist stond was naar de bioscoop in Amerika. Toevallig stuitten we aan het einde van zondagmiddag op een bioscoop. Waar we geleerd hebben nooit meer in heel ons leven iets large te bestellen. De popcorn en coke waren namelijk nog groter dan ons hoofden (het was overigens wel lekker)! Uiteindelijk hebben we de dag afgesloten met een gedeelde pizza in Chinatown, meer paste er gewoonweg niet meer in.
Dag 2 bestond uit het gebied The Mall, waar het Capitool, Library of Congres, Museum of American History … zich bevinden. Ook een groot park waar alles aan ligt. Heel handig, want zo zijn we dus ook maandagmiddag gaan genieten van de zon. Even op het bankje zitten werd uiteindelijk z’n 2.5u waar we nog steeds de verbrandde plekken van zien, maar het was wel lekker! In die middag hebben we dan ook eindelijk onszelf gewaagd aan een echte Amerikaanse hotdog en pretzel (die op elke hoek van de straat te verkrijgen zijn). Nou, wat een domper. Dit was zo ongeveer de slechtste lunch tot nu toe. We begrijpen dan ook totaal niet dat heel New York en Washington volstaan met dit soort kraampjes…
Verder hebben we maandagavond genoten van heerlijke tapas (dit voelde zo gezond dat we ons nog beter voelden). Dat deze tapas bestond uit salades, brood, kaas, vlees, gazpacho, paella en de lekkerste bruchetta die we ooit gegeten hadden. Helaas was het maandagavond ook tijd om weer in te pakken, dinsdagmiddag vetrok ons vliegtuig naar Montreal. Gelukkig hadden we inmiddels al ervaring met inpakken en spullen reorganiseren zodat we net met genoeg kilo’s konden inchecken!
Washington zeker een bijzondere stad met vele mooie gebouwen, maar de drukte van New York hebben we toch wel gemist.
Nu eindelijk koffers uitpakken en Montreal verkennen!
Ik zeg; PARTYYYYYYYY! En eindelijk cheers voor de nog 20-jarige Ayla!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
